Papatyanın kovduğu boynu bükük serçeyim
Özlem hapsine mahkum darmadağın sırçayım
Yokluğunda can özüm un ufak bin parçayım
Kara sevdam bitmiyor sînem her an anıyor
Kalbim vakti dolunca kavuşuruz sanıyor
Ruhumun her zerresi papatyamı özlerken
Eşsiz güzelliğini uzaklardan izlerken
Esen deli rüzgarlar mis kokunu gizlerken
Masum çocuk yüreğim hülyâlara kanıyor
Kalbim vakti dolunca kavuşuruz sanıyor
Baştan çıkarmak için gelincik buse verip
Türlü hoş vaatleri hemen yoluma serip
Gökteki yıldızlarla gökkuşağını derip
Gelmeyecek devayı yarasına banıyor
Kalbim vakti dolunca kavuşuruz sanıyor
Ruhum can çekişirken gelinciği neyleyim
Papatyam senden başka kimle gönül eyleyim
Güzel gönlünü açsan son sözümü söyleyim
Canımın kırıkları devâsını tanıyor
Kalbim vakti dolunca kavuşuruz sanıyor
Yorgun gönlüm dönüşse birden anka kuşuna
Kafdağına uçursam burda durmak boşuna
Mutluluk denizinden taçlar taksam başına
Yıkılmaz dağın olmak hasretiyle yanıyor
Kalbim vakti dolunca kavuşuruz sanıyor
