Bir çift gözün yanan sevdası oldum
Odunsuz yanılmaz demeyin bittim
Sönmüş yangınlarda külümü buldum
Ben kendi kendimi ateşe attım
Yüreğim üstüne su serpin sönsün
Söyleyin semaha benimle dönsün
Gönlüm bir kez olsun huzurda dinsin
Sessiz gemi gibi denize battım
Mum gibi tükendim eriyip gittim
Azraile canı bedava sattım
Bal sanıp acılar dertleri yuttum
Gönülü gül sanıp dikene çattım
Duman duman tüter oldu şu bağrım
Kimsem yokki kime seslenip çağrım
Nere gitsem dinmez oldu şu ağrım
Dolaşmış ömrümü yün edip dittim
Varsın yarinide sarmasın kollar
taşlı toprak kalsın bensiz sen yollar
Ayrılık türkümü söylesin eller
Ben son vedamıda eyledim gittim
Fendiye Dinç
( Nihali)
